Ben gündüzleri ve geceleri birbirinden farklı iki adamdım. Kalbimin bir yanı karanlık diğer yanı aydınlıktı. Ortak olan tek şey uzaklara giden bir yolun hayaliydi. Ben bir durağa tutuldum. Babamın öldüğü gündü, karanlıktım. O yaz çok üşüdüm. Şiir yazdım da ısındım. Kelimelerim yolun ardındaki kalplere değdi. Bir bakışa tutuldum. Aşık olduğum gündü, aydınlıktım. Ayazdan korkardım, sevgisiyle ısındım. Bir kadın tanıdım ben dünyama çiçekler açtı sonra yaşamak için atılan en sahici adımdı.